viernes, 21 de noviembre de 2014

6-Os meus valores.

Estiven evolta nun mantón de pena negra e escura, e con moita nostalxia dos meus paisaxes, critiquei a  Castela como algo árido e tratar mal aos campesiños galegos que chegaban a traballar esas terras, considerabame unha poeta na sombre e esta idea sempre estaba presente nas miñas obras,e con esta idea surdió o vació que tiveb no meu orizen , por ser filla dunha nai solteira, fun unha muller de encrucixadas e auqnue síntome galega a miña intelixencia e forma de ver as cousas obligame a  buscar outros horizontes.

Sempre sola contra o mundo e con moita forza asuperar todo e poder seguir adiante . Intentei vovler a abrir camiños falando en galego nas miñas obras, pero non serviu de moito, entre enfermidades domésticas 
e embarazs que afectan a miña saúde miñas obras sempre falan dende a nostalxia e refuxiome no silencia e no sufrimiento, cousa que atrae a pouca retención do mó marido e meus fillos, 


Sempre quixen reinvidicar os valores de justiza social , embelezar os meus paisaxes, e que a muller é forte. 











FUENTES UTILIZADAS: http://www.margencero.com/articulos/rosalia_pdf.pdf


                               http://www.ale.uji.es/rosalcan.htm

                               http://www.lecturalia.com/autor/5117/rosalia-de-castro

No hay comentarios:

Publicar un comentario